-
1 przyjemność
przyjemność f (-ści) Vergnügen n, Genuss m;dla przyjemności zum Vergnügen;to sprawia mi (wielką) przyjemność das macht mir (großes) Vergnügen;z przyjemnością! sehr gerne!;mam przyjemność (+ inf) ofic es ist mir ein Vergnügen zu (+ inf);z kim mam przyjemność? ofic wie ist Ihr Name, bitte?, mit wem spreche ich?
См. также в других словарях:
przyjemność — ż V, DCMs. przyjemnośćści; lm D. przyjemnośćści 1. zwykle blm «miłe wrażenie wywołane dodatnimi bodźcami; uczucie zadowolenia, upodobanie w czymś» Prawdziwa, wielka przyjemność. Mieć, znajdować w czymś przyjemność. Sprawić komuś przyjemność. Coś… … Słownik języka polskiego